Merhaba, tekrar ben. Sanırım şu başlığı en çok ben rahatsız ediyorum.
Açıklamalarınızı anlıyorum, haklı mısınız? Bana göre hayır. Lakin şirket bana göre değil sizin düşüncelerine daha çok önem verir. Yöneticisi olduğum bir oyunda tam sizin bakış açınızdan bakar ve oyuncuların fedakarlık yapması gerektiğini düşünürdüm ama ben yapmıyordum. Şirket ödememi yapıyordu, oyuna para harcama ihtiyacım bitmişti çoktan. Böylece oyuncu olmayı unuttum... Neyse konumuz bu değil.
Mesele şans faktörünün aşırı fazla olup ilerlemenin bir sonunun olmaması. Ben her gün yeraltına en az 6 7 yakut vereceksem ama aynı zamanda kutsamalar açıp itemler basacaksam. Eğitimleri fulleyip malefiz temin edeceksem hala benden seviye olarak aşağıda, stat olarak düşük bir karaktere yeniliyorsam (aynı şey arenada da oluyor ama orda %5 olan yeraltında %40 oluyor; gerçi bununda hikayesi ayrı rezillik. Gerçekten emeğe yazık) bunun son noktası neresidir tam olarak? Bir sonunun olmayışı bu şans(!) faktörünü korkunç hale getiriyor çünkü bir şeyler için çabalıyoruz ama sonuçta iyileşme yok.
İnsanlar çabalamaktan vazgeçtiğinde sıkıntılar başlar bence. X1 iller mahvolmuş durumda Demirhane her türlü dezavantaj onlar için ve şirketten atak yok. Yeraltında da aynıyız bence sadece ben her gün girdiğim için daha sık başıma geliyor. 5 günde bir girdiğim sırada yenilgiler telafi edilebilirdi (yine de not düşeyim x1de bulunan hesabım asla yeraltında yakut harcamamıştır, ve onun item/eğitim rezilliğini anlatacak yeterince kelime yok).
Konudan çok saptım biliyorum ama nereye kadar savaşmamızı istiyorsunuz tam olarak? Bıkıp bırakana kadar mı yoksa iyileşen şartlarla oynayamaz duruma gelene kadar mı? Şirket tam olarak hangisini istiyor? Bunu merak ediyorum. Biz onlar için sadece müşteriyiz ama şahsen pek memnun kalan bir müşteri gibi görmüyorum kendimi.